یک روز دلار گران می شود و روز دیگر در همین همسایگی ما مردم بی گناه قتل عام می شوند و روز بعد یک گوشه دیگر دنیا زلزله جان صدها و هزارها نفر را می گیرد و…
برای آگاهی از این اخبار لازم نیست حتما اهل تماشای اخبار تلویزیون یا رادیو باشید یا خیلی اهل مطالعه روزنامه ها، تنها کافی است در صف نانوایی با دیگران سر صحبت را باز کنید یا از همکارتان بپرسید «چه خبر؟» تا با انواع و اقسام خبرهای ناخوشایند روبرو شوید. خلاصه اینکه خبرهای بد همه جا هستند، خبرهایی که ممکن است استرس و اضطراب را به جانتان بیندازند و آرامش را از شما بگیرند اما در بین این همه خبر استرس آور که با زندگی این روزهای ما عجین شده است چطور می توان از زندگی لذت برد و طعم آرامش را چشید؟
از ماست که بر ماست
واقعیت این است که نمی توانیم چشم ها و گوش هایمان را روی همه اتفاقات بدی که روزانه در اطرافمان می افتد، ببندیم اما می توانیم با تغییر در باورها و شناخت هایمان و نیز انجام کارهایی که به آرامش ما کمک می کنند تا حدود زیادی زندگی را برای خودمان آرام و لذت بخش تر کنیم.
باورهای ما تاثیر بسیار زیادی در نوع نگاهمان به دنیا دارد و به نظر می رسد این باورها بیشتر از اتفاقات محیط بیرونی می توانند آرامش یا اضطراب را برای ما به ارمغان بیاورند. به طور مثال هنگامی که به دلیل قبول نشدن در کنکور، ناراحت و غمگین هستیم ناراحتی مان در واقع به خاطر قبول نشدن در کنکور نیست بلکه به دلیل باوری است که از این مساله داریم. اگر باور داشته باشیم قبول نشدن در کنکور زندگی مان را نابود می کند و دیگر نمی توانیم پیشرفت و موفقیتی را تجربه کنیم به طور حتم این شکست برایمان بسیار سهمگین تر خواهد بود اما تحمل این شکست برای فرد دیگری که موفقیت در زندگی را تنها به قبولی کنکور محدود نمی داند، راحت تر است. همین نگاه متفاوت ما باعث می شود در شرایط مشابه واکنش ها و احساسات مشابه و برابر نداشته باشیم. بنابراین آنچه باعث ناراحتی مان می شود خود مشکلات و شکست ها نیست بلکه نوع نگاه ما به مسائل باعث احساسات خوشایند یا ناخوشایند ماست. ما باید بپذیریم در این دنیا مسائل بسیار زیادی وجود دارند که از کنترل ما خارج اند و باید یاد بگیریم در این دنیای پراسترس، پرخطر و ناامن چگونه آرام و شاد زندگی کنیم.
چشم ها را باید شست
اگر می خواهیم لابه لای این همه خبر بد و اتفاقات ناگوار، طعم خوش آرامش را بچشیم باید باورهایمان را تغییر دهیم و از بایدها و نبایدهایمان کم کنیم. اگر مدام بگوییم، همه باید مرا دوست داشته باشند، باید پولدار باشم، باید شاگرد اول باشم و باید… احتمالا کمتر روی آرامش را در زندگی خواهیم دید.
هنگامی که بایدهای زیادی داشته باشیم احتمال انجام رفتارهای منطقی ما کاهش پیدا می کند چراکه می خواهیم همه را راضی و خوشحال نگه داریم و این غیرممکن است. اگر خوشحالی شما منوط به زمانی باشد که همه چیز خوب و آرام است شانس زیادی برای شادی و آرامش نخواهید داشت بنابراین بهتر است یاد بگیرید در دنیای واقعی با همه ناکامی ها و سختی هایش، آرامش داشته باشید و شما موظف نیستید همه را از خودتان راضی نگه دارید.
معنای زندگی
به زندگی تان معنا بدهید. فرانکل، بنیانگذار مکتب معنادرمانی و نویسنده کتاب در جستجوی معنا معتقد بود کسانی که زندگی معناداری دارند آرام تر و راضی تر هستند. آنها می دانند چرا زندگی می کنند و هر صبح که از خواب برمی خیزند برای زندگی دلیل دارند و همین دلیل حتی به درد و رنج آنها هم معنا می دهد. او بر این باور بود هر کسی باید برای زندگی اش معنایی تعریف و به خاطر آن زندگی کند، معنایی فراتر از جهان مادی که هیچ کس و چیزی نتواند آن را از فرد بگیرد. این معنا بر مبنای دینی می تواند ذات خداوند باشد. به همین دلیل است که گاهی می بینیم فردی به دلیل از دست دادن مثلا ماشینش در هم می شکند و فرومی ریزد اما فرد دیگری با وجود مشکلات متعدد از زندگی اش لذت می برد.
مثبت اندیش باشید
مدام منفی بافی نکنید. این کار باعث می شود خیلی قبل از آنکه اتفاق بدی برای شما بیفتد از ترس آن، زندگی را به کام خودتان تلخ کنید. اگر مدام نگران باشید که روزی در شهرتان زلزله بیاید یا دزد اموالتان را ببرد، طعم آرامش را نخواهید دید در حالی که ممکن است هرگز چنین اتفاقی هم برای شما نیفتد. دنیای ما مدینه فاضله و آرمان شهر افلاطونی ها نیست که در آن سراسر خیر و خوبی باشد بنابراین به قول ارسطویی ها ما باید برای زندگی در این دنیا و مواجهه با ناکامی ها آماده باشیم.
دکتر مهدی دوایی
روان‌شناس و عضو هیات‌علمی پژوهشکده علوم شناختی ایران
تنظیم: شهرزاد عبدیه
