بهترین همسران دنیا هم ممکن است روزی از هم دلگیر شوند و همدیگر را برنجانند. اصلا اگر چنین اتفاقی نیفتد جای نگرانی نیست چون در این حالت هم انگار نوعی بی اعتنایی در روابط حاکم است اما نکته اینجاست که این رنجش چطور باید برطرف شود؟
حتما الان می گویید «خب باید حرف بزنیم»، بله این راه بسیار مناسبی است و همه این را می دانیم که با گفت وگو مسائل حل می شود اما گاهی اوقات هیچ کدام از طرفین آمادگی صحبت درباره موضوع را ندارند و آزردگی به قدری غالب است که شاید حرف زدن درباره مشکل بی فایده به نظر برسد.
در این حالت راه دیگری هم وجود دارد و آن دلجویی است. اگر درباره نحوه دلجویی، موقعیت دلجویی و روش های دلجویی برای تان سوال پیش آمده، حکیمه قادری، مشاور خانواده به همه این سوال هاپاسخ می دهد.
آشتی کنان با آرام جان
دلجویی کردن یک مهارت است
یکی از مهارت های مورد نیاز زندگی مشترک که در بسیاری از موارد می تواند به زوجین کمک کند، مهارت دلجویی کردن است. تسلط بر این مهارت، داشتن زندگی موفق را برای زوجین تضمین می کند. این یک مهارت اساسی و پایه ای است و راه یاد گرفتن آن هم این است که شروع به دلجویی کنید. وقتی یکی، دو بار این کار را انجام دهید، متوجه خواهید شد که باید از چه راهی وارد شوید و همسرتان با چه روشی دلگیری خودش را فراموش می کند.
این اشتباه ها را مرتکب نشوید
کسی که می خواهد دلجویی کند باید بی توقع باشد نمی توان هم دلجویی کرد و هم دلجویی شد، به عنوان مثال ۱۰بار دلجویی کرده اید و طرف مقابل تان حتی یک بار هم این کار را نکرده باید کل رابطه را مورد بررسی قرار دهید. خود دلجویی این است که من کمک می کنم حال طرف مقابلم خوب باشد نه اینکه به اثبات حق و ناحق برسیم. در معذرت خواهی طرف مقابل را تحت فشار قرار ندهید و حتی اگر لازم است خودتان عذرخواهی کنید. این کمک می کند طرف انعطاف پذیر شود و از حالت درد و رنج، مقاومت و انکار بیرون بیاید.
برای دلجویی پیشقدم شوید
وقتی هر دو از موضوعی ناراحت هستید شاید منتظر بمانید تا دیگری قدم اول را برای دلجویی بردارد. این یعنی شما مهارت لازم را برای ترمیم آسیب احساسی که ایجاد شده ندارید. با این کار در واقع از عشق و علاقه تان برای ترمیم زخم استفاده می کنید و ممکن است به مرور این علاقه از بین برود. باید بدانید وقتی در دلجویی پیش قدم می شوید، عزت خودتان بالا می رود. در این حالت فردی که به او کمک شده قدردانی خودش را نشان می دهد و وقتی حالش بهتر می شود، رفتارش را مرور می کند.
در دلجویی خودتان را مطرح نکنید
حواس تان باشد وقتی دلجویی می کنید از نیاز خودتان صحبت نکنید. وقتی می گویید «من قصد بدی نداشتم و نمی خواستم ناراحت بشی. فقط می خواستم تو از من عذرخواهی کنی.» این یعنی شما باز همسرتان را مجبور به کاری می کنید که دوست ندارد. هیچ وقت نباید همسرتان را مجبور کنید عذرخواهی کند. در بحث دلجویی کسی می تواند پذیرش کند که به خودش احتمال اشتباه بدهد. اگر خودتان را محق بدانید به هیچ عنوان نمی توانید دلجویی کنید.
وقتی می گویید «من عذرخواهی می کنم شاید اشتباه از من است.» آدمی باکفایت و توانمند هستید، چون می دانید ممکن است شما هم اشتباه کرده باشید. اگر در فرایند دلجویی بترسید و نگران عذرخواهی کردن باشید یعنی مهارت این کار را ندارید.
در دلجویی کمک می کنید
وقتی می خواهید از همسرتان دلجویی کنید، در اصل قصد کمک به او را دارید نه اینکه بخواهید خودتان را اثبات کنید. اگر قصدتان دلجویی باشد اما به دنبال اثبات حق بودن خودتان باشید، دلجویی صورت نمی گیرد. دلجویی فارغ از این است که چه کسی راست می گوید و چه کسی دروغ. در این حالت موضوع رها می شود و توجه به خود فرد اهمیت دارد. به جای اینکه صحبت روی موضوع مورد بحث باشد تمرکز روی احساسات طرف مقابل و کمک به اوست.
این راه ها را امتحان کنید
اگر فکر می کنید با گرفتن هدیه همسرتان خوشحال می شود، این راه را امتحان کنید. به این ترتیب به او نشان می دهید که با خود او مشکلی ندارید. اگر فکر می کنید درست کردن غذای دوست داشتنی همسرتان می تواند او را از دلخوری دور کند، همان موقع این کار را انجام دهید. همراهی در یک خرید، در یک مهمانی و. . . همگی نشان می دهد شما بیشتر از موضوع به همسرتان اهمیت می دهید.
موانع دلجویی
نداشتن مهارت دلجویی مانع بزرگی است اما مهم ترین مانع در دلجویی کردن از طرف مقابل عدم آگاهی و دانش در دلجویی است. اگر نتوانید چند لحظه از موضوع فاصله بگیرید و چند دقیقه دور بودن از موضوع احساس تحقیر به شما می دهد، این هم خودش مانع است.
عشق و علاقه در این فرآیند بسیار مهم است چون دلجویی از کسی اتفاق می افتد که جایگاه مهم و باارزشی برای شما دارد. وقتی می گویید «غرورم اجازه نمی دهد» در این حالت غرورتان را حفظ می کنید و به جای آن عشق همسرتان را از دست می دهید. در حقیقت به قیمت از دست دادن عشق، غرور را حفظ می کنید.
دلجویی خانم ها و آقایان متفاوت است
در دلجویی باید بدانید شیوه دلجویی از مرد و زن به چه صورت است و به تفاوت این دو جنس بیشتر دقت کنید. درست است که هر دو انسان هستید و شباهت های زیادی با هم دارید اما باید به حداقل تفاوت ها هم توجه کنید. از آنجا که خانم ها خیلی شنیداری هستند و دوست دارند بشنوند بهتر است عبارت هایی مانند اینکه «من هنوز تو رو دوست دارم» و «تو برایم مهمی» و «من منظوری نداشتم» را زیاد استفاده کنید.
آنها باید پیام های عاطفی دریافت کنند. نیاز ذاتی خانم ها دوست داشته شدن و دوست داشتن است بنابراین وقتی در موضوعی قرار می گیرند که آزرده خاطرند نیاز ذاتی شان دچار آسیب می شود و با خودشان فکر می کنند «من رو دوست نداره» یا «نفهمید من دوستش دارم».
آشتی کنان با آرام جان
نیاز ذاتی آقایان نیز قدرت و توانایی است. معمولا در بحران ها احساس آزاردهنده آقایان بی کفایتی و تحقیر شدن است بنابراین باید کلماتی به کار گرفته شود که این احساس از او گرفته و حس توانمندی به او بازگردانده شود. بیان عبارت هایی مانند «من می دونم که تو می تونی» و «می دونم به فکر ما هستی و حواست هست» بسیار مهم است. به طور کلی در دلجویی کردن باید به فرهنگ کلماتی که بین تان است، بیشتر توجه کنید و هر آنچه برای بهتر شدن حال طرف مقابل تان لازم است را انجام دهید.
برای دلجویی وقت شناس باشید
برای جلوگیری از سوءتفاهم باید در وقت مناسب درباره موضوع صحبت کرد. در فرآیند دلجویی ما ثابت می کنیم که فرد از موضوع اهمیت بیشتری دارد. برای اینکه موضوع به درستی مورد بحث قرار بگیرد نیاز به شنونده است و اگر همسرتان حالش بد باشد این اتفاق درست نمی افتد. با دلجویی بی موقع و گفتن جملاتی مانند «خیلی خب هر چی تو می گی» او را از درد دل کردن با خودتان پشیمان می کنید و حتی باعث احساس گناه در او می شوید.
وقتی با نرمی جلو بروید به او احترام می گذارید و او هم انعطاف پذیرتر می شود. برای به نتیجه رسیدن عجله نکنید. خانم ها غالبا این کار را می کنند. وقتی موضوع مطرح می شود آقایان به اصطلاح ممکن است به غار تنهایی شان بروند ولی خانم ها می خواهند مدام با آنها حرف بزنند و این عجله برای محق بودن، طرف مقابل را قربانی می کند.
مهارت های پایه کدام است
برای دلجویی تنها چند مهارت لازم است که اگر به درستی به کار گرفته شود می تواند کارساز باشد. برخی از موارد عبارت است از:
از موضوع فاصله بگیرید.
به خود فرد توجه داشته باشید.
به تفاوت زن و مردی احترام بگذارید.
جملات تان را متکلم وحده انتخاب نکنید و ضمیر «من» را حذف کنید.
