عملکرد دوگانه آمریکا در خصوص ایران و عربستان

کشوری را تصور کنید که در این عصر هنوز در آن سیستم پادشاهی مطلقه برقرار است، قانون اساسی مطلقا" نه نوشته شده و نه اعتقادی بر آن است، مسئله ای بنام انتخابات و نقش مردم در سرنوشت خودشان وجود ندارد، وضعیت حقوق بشر و آزادی بیان در نقطه ای زیر صفر قرار دارد، اعدام ها بصورت گسترده و توسط شمشیر انجام می گیرد، اقلیت های مذهبی به هیچ وجه حق اظهار وجود نداشته و درصورت مشاهده اعدام می شوند، زنان به عنوان انسان درجه دوم به حساب آمده و حتی حق رانندگی یا حق گشت و گزار در خیابان ها را هم به تنهایی ندارند، علمای متعصب دینی این کشور با صدور فتواهای عجیب و غریب و بی پایه و اساس بر طبل خشونت می زنند، این کشور در عرصه بین المللی نیز عملکرد مشخصی دارد، عمده تروریست های جهان خصوصا" منطقه خاورمیانه هم از نظر ایدوئولوژیک و هم از نظر مالی توسط این کشور پشتیبانی می شوند، بصورت آشکارا در امور داخلی کشورها دخالت کرده و به راحتی به سایر کشورها تجاوز نظامی می کند، مامن و پناهگاهی برای دیکتاتورهای فراری منطقه است که در نتیجه قیام ها و انقلاب های ملت به ستوه آمده از ترس محاکمه فراری شده اند، عملا سیاستش حمایت از دیکتاتورهای ظالم است تا ملت های آزاده.

حال کشور دومی را نظر بگیرید، در آن تقریبا هر سال یکبار انتخابات برگزار می شود و مسئولین کشوری بصورت مستقیم و غیرمستقیم توسط مردم انتخاب می شوند، قانون اساسی توسط اکثریت قاطع مردم تایید شده و اجرا می شود، روزنامه ها و سایر رسانه های گروهی از آزادی قابل قبولی برخوردارند، اقلیت های مذهبی و اهل کتاب همانند پیروان دین و مذهب رسمی کشور آزاد بوده و اختیار کامل در انجام فرایض دینی خود دارند، هیچ تفاوتی میان زنان و مردان وجود نداشته و زنان در این کشور همانند مردان صاحب یک رای بوده و در سایه تلاش و کوشش خودشان به مراتب بالای علمی و سمت های دولتی می رسند، فقها و علمای این کشور جزو مترقی ترین افراد هستند، فتواهای منطقی و منطبق بر شرع و دین باعث نفی خشونت و در راستای رسیدن انسان به کمال است، این کشور در عرصه بین المللی همواره جزو مبارزین اصلی بر ضد تروریسم بوده و حتی خود قربانی تروریسم محسوب می شود، با اینکه بارها از طرف همسایه های خود مورد تعرض قرار گرفته اما همواره خویشتن داری در مسائل به خرج داده است، سعی و تلاشش بر ثبات کشورهای منطقه و جهان بوده و به تمایت ارضی تمام کشور ها احترام گذاشته و هیچ سابقه تهدید و تجاوزی به سایرین در کارنامه خود ندارد، از نظر فرهنگ و تمدن دارای قدیمی ترین و با شکوه ترین فرهنگ و تمدن باستانی می باشد.

همواره جهان غرب به سرکردگی آمریکا خود را حامی دموکراسی، حقوق بشر و مبارز بر علیه تروریسم معرفی کرده است، بودجه های کلانی برای حمایت از کشورهای ضعیف کنار گذاشته و به ذعم خودشان از سوق دادن کشورها به سمت آزادی بیان و دموکراسی از هیچ عملی دریغ ندارند. با تعاریفی که از وضعیت دو کشور بیان شد حتما اینطور به ذهن خطور می کند که کشور اول قطعا دشمن آمریکا بوده و آمریکا تمام توان خود را برای تغییر رژیم در این کشور به کار گرفته و در جهت احیای دموکراسی در این کشور می کوشد و حتما کشور دوم را از جهت وجود چنین معیارهای ستایش می کند. اما متاسفانه در عرصه عمل می بینیم که کشور اول با تمام ویژگی هایش متحد درجه اول غرب و آمریکا محسوب می شود، مورد حمایت صد در صدی آمریکا بوده و حتی در کمال تعجب تجاوزهای آشکارش به سایر کشورهای آزاد مورد تایید آمریکا بوده و حتی کمک های تسلیحاتی و اطلاعاتی دریافت می کند. آمریکا در عین دوگانگی در گفتار و اعمال کشور دوم را در لیست دشمنانش قرار داده و از هر عملی برای تغییر رژیم در آن و یا صدمه زدن به آن دریغ ندارد.

همانطور که مشخص است کشور اول عربستان سعودی و کشور دوم جمهوری اسلامی ایران است. حال سوال اینجاست که غرب و آمریکا در قبال چنین رفتار دوگانه و متضادی چه پاسخ قانع کننده ای برای افکار عمومی جهان دارند؟ تا کی باید ملت های جهان و خصوصا" ملت های منطقه خاورمیانه تاوان سهل انگاری ها و اشتباهات استراتژیک آمریکا و کشورهای متحدش را بپردازند. دموکراسی آمریکایی که به زور اسلحه و نیروی قهریه نظامی وارد منطقه شد عملا منطقه و کشورهای هدف را که مثلا قرار بود به آرمان شهر مدل آمریکایی تبدیل شوند در خون و فقر و نا امنی و فلاکت فرو برده است، تروریست های وحشی خو نظیر القاعده، داعش، جبهه النصره، ارتش آزادی بخش سوریه و … نتیجه اقدامات ناموزون آمریکا در منطقه است. قطعا این تروریست پروری دامان خود آنها را خواهد گرفت و تاوان سختی برای آن خواهند پرداخت.

محمد شهرتی فر